இப்படி ஒளிஞ்சுக்கிட்டா எப்படி கண்டுபிடிக்கிறதாம்..

ரொம்ப நாளா தள்ளிப்போட்டுப்போட்டு கடைசியில கிளம்பிட்டோம். எங்கேயா!!.. ஷிர்டி+சனிஷிங்னாப்பூருக்குத்தான். இங்கே மஹாராஷ்டிராவில் மூன்று கோவில்களை விசேஷமா சொல்லுவாங்க. மும்பையிலிருக்கும் மஹாலஷ்மி கோயில், அப்புறம், ஷிர்டி சனி ஷிங்கனாப்பூர், அப்புறம் கோலாப்பூர் மஹாலஷ்மி. அதிலும் ஷிர்டிக்கு போறதை, நம்மூர்ல திருப்பதிக்கு போறதுமாதிரியே ரொம்ப சிலாகிச்சு சொல்லுவாங்க.

இங்கே உள்ளவங்களுக்கு ஷிர்டியையும், ஷிங்கனாப்பூரையும் பிரிச்சுப்பார்க்கத்தெரியாது. போனா ரெண்டையும் தரிசனம் செய்யணும். அப்பத்தான் யாத்திரை பூர்த்தியான பலனாம். எல்லாம் நாமே உண்டாக்கினதுதானே. உண்மையில் ரெண்டும் பக்கத்துப்பக்கதுலதான் இருக்கு,.. அதனால அலைச்சல் மிச்சமாகும்ன்னு நினைச்ச யாரோ கெளப்பிவிட்டதாத்தான் இருக்கணும். மெனக்கெட்டு இன்னொரு பயணம் புறப்படப்போறோமா என்ன?..

மொதல்ல அதாவது 2002ல், கார்வாங்கின புதிதில் லாங்க் ட்ரைவ் போனாப்லயும் இருக்கும், ரங்க்ஸின் ட்ரைவிங் திறமையை செக் பண்ணதாவும் இருக்கும்,(இது நான் வெச்ச டெஸ்ட் :-)), கோவிலுக்கு போனாப்லயும் இருக்கும்னு மூணு அம்சத்திட்டம் போட்டு போயிருந்தோம். அதுக்கப்புறம் இப்பத்தான்.. மும்பையிலிருந்து ரெண்டு பாதைகள் இருக்கு. நாசிக் வழியா போறது ஒண்ணு. இன்னொண்ணு, மும்பை பூனா ஹைவேயில் போய் அதுக்கப்புறம் சக்கன், ஷிரூர், அஹமது நகர் வழியா போறது. இது ரெண்டும் ரொம்ப ஃபேமஸ். இதுதவிரவும் வேற பாதைகளும் இருக்குது.

நாங்க நாசிக் வழியாத்தான் முதல்தடவை போயிட்டு வந்தோம். அதனால இப்போ, மும்பை பூனா ஹைவே வழியா போலாம்ன்னு முடிவாச்சு. இதுல குறுக்கே பாதைகள் வந்து இணையாது. சும்மா சல்ல்ல்லுன்னு ஃபுல் ஸ்பீடுல வேண்ணாலும் போகலாம். செம த்ரில்லிங்கா இருக்கும். அதுவும் ghatன்னு சொல்லப்படற மலைப்பாதைகள் நிறைய வருவதால் ரொம்பவே அழகாவும் இருக்கும். ஆனா, வெய்யில் காலத்துல வெக்கை சுட்டெரிச்சுடும். இந்த ஹைவேவழியாத்தான் குஜராத் போற பஸ்களெல்லாம் போகும். அதனால நல்ல மோட்டல்களும் நிறையவே உண்டு. ஆனா,.. நாசிக் வழியில்!!.. ம்ஹூம். நம்மூர்ல சென்னை போறப்ப பஸ்ஸை நிறுத்துவாங்களே!!.. அதுமாதிரி ரொம்ப 'தரமான??..' டீக்கடைகள்தான் இருக்கும். தண்ணீர்பாட்டிலைத்தவிர ஒண்ணும் நல்லதா கிடைக்காது.

மும்பை- பூனா நெடுஞ்சாலை..

கூகிள் மேப்பை ஒரு ப்ரிண்ட் எடுத்துக்கலாம்ன்னு சொன்னேன். கேட்டாத்தானே.. அதெல்லாம் போறப்ப அங்கங்கே விசாரிச்சுக்கலாமாம். எப்படியும் ஆறுமணி நேரப்பயணமாகும். அதனால் காருக்குள்ளயே மிச்ச தூக்கத்தை தொடர்ந்துக்கலாம்ன்னு சுதியும் லயமும் ஆளுக்கொரு பெட்ஷீட் சகிதமா சுருண்டுட்டாங்க. இருள்பிரியாத அந்த காலைப்பொழுதும், குளிரும், அடிக்கிற எதிர்காத்தும் ஜிவ்வுன்னு இருந்தது. வழியில் ஒரு மோட்டலில் வண்டியை நிறுத்தி, காபி, சாப்பிட்டுட்டு பயணத்தை தொடர்ந்தோம்.

சிலதெல்லாம், ச்சும்மா ஒரு ஷாப்பிங் காம்ப்ளெக்ஸ் மாதிரியே இருக்குது. சின்னச்சின்ன ரெஸ்டாரண்டுகள், பத்திரிக்கைகளும், புதுப்பட டிவிடிக்களும் விற்கிற கடைகள், ஜூஸுக்கு தனிக்கடைகள், அப்புறம் அதே காம்ப்ளெக்ஸ்ல சின்ன சர்வீஸ் ஸ்டேஷனோட, ஒரு பெட்ரோல் பங்க்ன்னு பக்காவா இருக்கு. வண்டிக்கும் தனக்கும் எரிபொருள் நிரப்பிக்கிட்டு, மக்களெல்லாம் டிவிடிக்களை மேஞ்சுக்கிட்டிருக்காங்க. பெரும்பாலான வண்டிகள் அவுரங்காபாத் வரைக்கும் போகுமாம். அதுவரை பொழுதுபோகணுமே!.. இதுல, டிபன் சாப்பிட நிறுத்தின இன்னொரு மோட்டலில் அழகா தோட்டமெல்லாம் போட்டு, ஈமு, வாத்துன்னு செல்லப்பிராணிகளை அதுல விட்டிருந்தாங்க. பார்க்க ரொம்ப அழகாயிருந்தது.

இந்த ரெஸ்டாரண்டின் பெயர் சிரிக்கும் கல்.. smile stone in english :-)))))))

நாங்க முதல்ல ஷிங்கனாப்பூர் போயிட்டு அப்புறம் ஷிர்டி போகலாம்ன்னு ப்ளான் பண்ணியிருந்தோம்.  நமக்கு பூனா ஊருக்குள்ள போகத்தேவையில்லை. அவுட்டரிலேயே போகணும். வழியெங்கும் இண்டஸ்ட்ரியல் எஸ்டேட்டுகள்... சென்ட்ரல் எக்ஸைசின் பூனா டிவிஷனுக்குட்பட்டதாம். லோனாவ்லா என்ற மலைப்பிரதேசத்தையொட்டி சாலை போகுது. அங்கங்கே கட்டிவிட்டிருக்கிற ரிஸார்ட்டுகள் கண்ணுக்கு தட்டுப்படுது.

இனி சின்னச்சின்ன கிராமங்களை கடந்து போகவேண்டியிருக்கும். கோடேகாவ்க்கு அப்புறம், அஹமத் நகர் போய் அங்கிருந்து ஷிங்கனாப்பூருக்கு தனிச்சாலை பிரியுதுன்னு, வலையில் தேடினப்ப பார்த்தோம். 'அஹமத் நகர்.. அஹமத் நகர்'ன்னு போறவழியெல்லாம் ஏலம்போட்டுக்கிட்டே போய், கடைசியில் கண்டுபிடிச்சோம். அஹமது நகர் கழிஞ்சதும், ரெண்டு பக்கங்களிலும் அறிவிப்பு பலகைகளை எதிர்பார்த்துப்போயிட்டே இருக்கோம்.

முஹூர்த்த நாள் போலிருக்கு.. எங்க பார்த்தாலும் பா(bha)ராத்திகள்.. அதாவது கல்யாண ஊர்வலங்களும், அதுல டான்ஸ் ஆடுறவங்களும். பெரிய வண்டியொண்ணில் மியூசிக் சிஸ்டத்தை வெச்சு அந்த பிராந்தியத்தையே அலறவெச்சுக்கிட்டிருக்காங்க. நல்ல வேளைப்பா.. இந்த சிஸ்டம் இன்னும் மும்பைக்கு வரலை.. வந்தா அவ்வளவுதான் :-))))))))

ம்யூசிக் சிஸ்டத்துக்கு தனி சவாரி..

அரை மணி நேரத்துக்கப்புறம்தான் தப்பான சாலையில் வந்துட்டோமோன்னு ஒரு ஐயப்பாடு. வந்தவழியே யு டர்ன் எடுத்து திரும்பு.... ஏழெட்டுக்கிலோமீட்டர் கடந்திருப்போம். வலதுபக்கம் நீலக்கலர்ல சின்னதா ஒரு ஆர்ச். சனி ஷிங்கனாப்பூர்ன்னு எழுதியிருக்கு. மொதல்ல அதைக்கடந்துதான் கவனிக்காம வந்திருக்கோம். எப்படி கண்டுபிடிக்கமுடியும்??.. ரோட்டுலேர்ந்து பத்தடி உள்ளே தள்ளியில்ல இருக்கு :-)). ரோட்டோரத்துல போர்டு வைக்கிறதுக்கு இன்னும் யாரும் சொல்லிக்கொடுக்கலை போலிருக்கு!!

மெயின்ரோட்டிலிருந்து கோவில் எட்டுகிலோமீட்டர் தூரத்துலதான் இருக்கு. போய்ச்சேர கால் மணிக்கூராவதுஆகாது? கண்டிப்பா ஆகும்.. அதுவரைக்கும் தலபுராணத்தைப்பார்க்கலாம்..

இந்த சுட்டியை பிடிச்சுட்டே போனீங்கன்னா கூகிளாண்டவர் வழி சொல்லுவார்.

தொடரும்..