தினம் தினம் தீபாவளி...

"தீபாவளிக்கு இன்னும் ஒரு மாசம்தான் இருக்கு.. இன்னும் பதினஞ்சு நாள்தான் இருக்கு.. இன்னும் அஞ்சே நாள்தான்.. அய்ய்ய்!!! நாளைக்கு தீவாளி". இப்படி நாட்களை எண்ணி, எண்ணி காத்திருக்கும் அந்த சின்ன வயசு தீபாவளி தந்த ஆனந்தமே அலாதி. கடைக்கு படையெடுத்துப்போயி, துணியெடுத்து, தைக்கக்கொடுத்து.. தச்சு வர்றவரைக்குகூட பொறுமையில்லாம, அந்த வழியா போகும்போதும், வரும்போதும்,..டெய்லர் கிட்ட 'என் துணி தச்சு முடிச்சாச்சா'ன்னு நச்சரிச்சு, துணி கைக்கு வந்ததும் ஒடனே அதை போட்டுப்பார்த்தாத்தான் திருப்தி. அப்புறமும், தீபாவளிவரை தெனமும் அதை கையில் எடுத்து தொட்டுப்பார்த்து, அந்த புதுத்துணி வாசனையை மோப்பம் பிடிச்சாத்தான் ஒறக்கம் வரும். ரெடிமேட் துணிகள் மார்க்கெட்டுக்கு வந்ததும், இதெல்லாம் நம்மைவிட்டு எங்கியோ தூரப்போயிட்டமாதிரியான உணர்வு. அதுவுமில்லாம, இப்பல்லாம் நினைச்சப்ப புதுத்துணி எடுத்துக்கிற வழக்கம் வந்ததும், தீபாவளியோட ஒரு அடையாளத்தை, கொஞ்சம் கொஞ்சமா இழந்துட்டு வர்றமாதிரி இருக்கு.


சின்ன வயசுல பட்டாசு வெடிக்கிறதுன்னா.. அவ்ளோ சந்தோஷமா இருக்கும். அவரவருக்கு வேணும்கறதை சொல்லச்சொல்ல, மொத்தமா லிஸ்ட்போட்டு வாங்கிட்டு வந்து பங்கிட்டதும்,.. தீபாவளிவரை அதை உடன்பிறப்புகள் கிட்டயிருந்து பத்திரமா பாதுகாப்பதே ஒரு கலை :-)). (எவ்ளோதான் ஒளிச்சு வெச்சாலும், ரெண்டுமூணு பாக்கெட்டாவது திருட்டுப்போயிடும்). சிலர் பட்டாசு நமத்துப்போகாம இருக்கிறதுக்காக வெயில்ல, மொளகா காயவைக்கிறமாதிரி காய வைப்பாங்க. ஆனா, இப்பத்திய குழந்தைகளிடம் பட்டாசு மோகமும் குறைஞ்சுட்டு வரமாதிரி இருக்கு.


பட்டாசு வெடிக்கும்போது ஏற்படும் ஒலிமாசு, குறிப்பிட்ட அளவை விட கூடுதலா இருப்பதாலும் , அது ஏற்படுத்தும் புகை சுற்றுப்புற சூழலுக்கு கெடுதல் என்பதாலும், இப்பல்லாம் பசங்களே வேண்டாம்ன்னு சொல்லிடறாங்க. என் பொண்ணும் எனக்கு இந்தவருஷம் பட்டாசு வேணாம்ன்னு சொல்லிட்டா. பையரும் இப்பல்லாம் அவ்வளவு ஆர்வம் காட்டுறதில்லை. எனவே, அளவா பர்ச்சேஸை நிறுத்திக்கிட்டார் :-))


நம்மூர்ல, பிரம்ம முஹூர்த்தத்துல எண்ணெய் தேய்ச்சுக்குளிச்சு, பட்டாசு வெடிச்சு, டிபன் சாப்டும்போதே விடிஞ்சுடும்... கிட்டத்தட்ட தீபாவளி முடிஞ்சுட்டமாதிரிதான். அப்றம் , சினிமாவோ, அல்லது இடியட்பாக்ஸ்ன்னு சொல்லப்படற டிவிபொட்டியோதான் கதி.. மிச்ச நாளுக்கு. இப்படியெல்லாம் இருந்துட்டு,.. மும்பை, ஒருகாலத்துல பாம்பேயா இருந்தப்ப நான் இங்கே கொண்டாடுன மொத தீபாவளி ரொம்பவே வித்தியாசமா பட்டுது. அதுவும்,.. அது எனக்கு தலைதீபாவளி :-))). வீட்டுக்கு வீடு தொங்கவிட்டிருந்த மின் அலங்காரவிளக்குகளும், சாயந்திரமானா , வீட்டுக்கு வெளியே வரிசையா ஏத்தி வைச்சிருந்த தீபங்களும் ரொம்பவே அழகாபட்டுது. கிறிஸ்துமஸ்ஸையும், திருக்கார்த்திகையையும், கலந்து கட்டி கொண்டாடுனது மாதிரி ஒரு ஃபீலிங் :-)). அப்புறம், நாங்களும் கொஞ்சம் கொஞ்சமா ஜோதியில் கலந்து பாதி மும்பைக்கர் ஆகிட்டோம்.


வடக்கே, தீபாவளி என்பது அஞ்சு நாள் பண்டிகை.  ஐப்பசி மாதம் தேய்பிறை ஏகாதசியில் இருந்துதான், 'கந்தில்'(kandil)ன்னு சொல்லப்படற மின்னலங்கார விளக்குகளை வீடுகளில் ஏத்துவாங்க. அதுவும் குடும்பத்தலைவர்தான் ஏத்தணும்ன்னு ஐதீகமாம்(தலைவி ஏத்துனாலும் எரியத்தான் செய்யுது. அப்றம் எதுக்கு இந்த ஐதீகம்ன்னு தெரியலை). இன்னிக்கு கண்டிப்பா வாசல்ல ரங்கோலி போட்டு, ரெண்டு அகல் விளக்குகளையும் ஏத்தி வைக்கணும். 

தீபாவளியின் முதல் நாளை 'தந்தேரஸ்'ன்னு கொண்டாடுவாங்க. தன்வந்திரி திரயோதசின்னும் சொல்லலாம். பண்டிகைன்னா கதைன்னு ஒண்ணு இல்லாம இருக்குமா??. (இல்லாட்டா கட்டிவிட்டுற மாட்டோம்) ஒரு சமயம் 'ஹிமா'ன்னு ஒரு ராஜா இருந்தார். அவரோட பையன் ஜாதகத்தை எதேச்சையா பார்த்த ஒருவர்,.. 'அவனோட கல்யாணத்துக்கப்புறம் கரெக்டா நாலாவது நாள் பாம்பு கடிச்சு இறந்துபோவான்'னு அவனோட ஜாதகம் சொல்லுதுன்னுட்டார். 


ராஜாவுக்கு திக்குன்னு ஆகிப்போச்சுன்னாலும் விதிவிட்ட வழின்னு தைரியமா இருந்தார். கல்யாணவயசு வந்ததும், அவனுக்கு கல்யாணமும் செஞ்சுவெச்சார். இந்தவிவரத்தையெல்லாம் மருமகளுக்கும் சொல்லிவெச்சார். புத்திசாலியான அந்தப்பொண்ணு, கரெக்டா நாலாம் நாள் ராத்திரி.. அறைவாசல்ல, தங்க நகைகள், நாணயங்கள், இன்னும் விலைமதிக்க முடியாத பொருட்களையெல்லாம் ஒரு சுவர்போல கொட்டி வெச்சு வழியை மறைச்சு வெச்சுட்டாங்க. அதுவுமில்லாம, நிறைய அகல்விளக்குகளையும் ஏத்திவெச்சு, அந்தப்பகுதியையே ஜெகஜ்ஜோதியா மாத்திட்டாங்க. பாம்பு வந்தாலும் விளக்கு வெளிச்சமிருந்தா கண்டுபிடிச்சிடலாம் பாருங்க.. அதுவுமில்லாம, இறைவனைப்பத்திய பக்திப்பாடல்களையும் ராத்திரிமுழுக்க பாடி, புருஷனை தூங்கவிடாம பாத்துக்கிட்டாங்க.(அவங்க குரல் இனிமையைப்பத்தி ஆருக்கும் சந்தேகம் வரக்கூடாது ஆம்மா :-))


எமனும், தன் கடமையை ஆத்தணும்ன்னு, வேகவேகமா டீயை ஆத்திக்குடிச்சுட்டு வந்து சேர்ந்தார். ஜொலிக்கிற வெளிச்சத்துல அவருக்கு கண்ணெல்லாம் கூசுது. டார்கெட்டை கண்டுபிடிக்க முடியலை. டக்குன்னு பாம்பா மாறி, தங்கக்குவியல் மேலே ஊர்ந்து அறைக்குள்ளே போக முயற்சி செஞ்சார். அறைக்குள்ளே இருந்து வந்த அந்த தேன் குரல் அவரை கட்டிப்போட்டது. இறைவனின் அருமைபெருமைகளை, இனிய பாடல்களாக மெய்மறந்து கேட்டுக்கிட்டே இருந்ததில், பொழுது விடிஞ்சதுகூட தெரியலை. 'ஆஹா!!!.. வட போச்சே'ன்னு வருத்தத்தோட எமன் கிளம்பிப்போயிட்டார்.ஏன்னா.. கடமையில அவங்கல்லாம் ஸ்ட்ரிக்ட்டு.. ஸ்ட்ரிக்ட்டு.. ஸ்ட்ரிக்ட்டு. அன்றைய கடமையை அன்னிக்கே முடிச்சாகணும்,..இன்றுபோய் நாளை வா அப்படீங்கறதெல்லாம் அவங்களுக்கு கிடையாது.  இப்படியாக அந்தப்பெண், தன் வீட்டுக்காரரோட உசிரை காப்பாத்தினாங்க.  அன்னியிலிருந்து, தந்தேரஸ் அன்னிக்கு ராத்திரி முழுக்க விளக்கு ஏத்திவெச்சா, எமபயம் இல்லைன்னு ஒரு நம்பிக்கை. அந்த விளக்கையும் 'எமதீபம்'ன்னே சொல்லுவாங்க. (விளக்குத்திரியை காலையிலேயே எண்ணையில் ஊறப்போட்டு அந்த திரியை விளக்கேத்த உபயோகப்படுத்தினா ரொம்ப நேரம் எரியும்ன்னு டிப் சொல்லிக்கிறேன்)


இந்த தந்தேரஸ் அன்னிக்குத்தான் பாற்கடலிலிருந்து தன்வந்திரி பிறந்தார்ன்னும் ஒரு கதை இருக்கு. 'தன்வந்திரி' என்பவர் மேலோகவாசிகளுக்கான டாக்டர். இவரை பூஜித்தால் நோய்,நொடிகளிலிருந்து காப்பாத்துவார் என்பது ஒரு நம்பிக்கை. அதையும் இன்னிக்குத்தான் செய்வாங்க.  அதுவுமில்லாம, இன்னிக்கு ஏதாவது பொருளோ, நகையோ வாங்கினா ஐஸ்வரியம் பெருகும்ன்னு ஒரு நம்பிக்கை. இந்த நம்பிக்கையை குறிவெச்சு, ஒவ்வொரு கடைக்காரர்களும், எக்கச்சக்க ஆஃபர்களை அள்ளிவுடுவாங்க. டிஸ்கவுண்ட், ஒரு சவரன் நாணயம் பரிசு, பரிசுப்பொருட்கள் இலவசம், ஒண்ணு வாங்கினா இன்னொண்ணு ஃப்ரீ...... இப்படி எக்கச்சக்கம் இருக்கு,.. ஒவ்வொருத்தரும், அவரவர் பர்ஸுக்கேத்தமாதிரி, எவர்சில்வர் ஸ்பூன்ல இருந்து, ப்ளாட்டினம் நகைகள் வரைக்கும் வாங்கிப்பாங்க. சுருக்கமா சொன்னா,.. இது இந்த ஊர் அட்சய திருதியை.


தந்தேரஸ்க்கு அப்புறம் என்ன?!!.. நாளைக்கு சொல்றேன். அதுவரை சன்ஸ்கார்பாரதி முறையில் போடப்பட்ட இந்த ரங்கோலியை ரசியுங்கள். ரங்கோலி நான் போடலை :-))