காட்டுக்கொடியும் நூல்கண்டும்..

தவறைத் தவறென்று ஒப்புக்கொள்ளாமல் அதுதான் சரியென்று வாதிடுபவர்களால் தவறுகளும் காலப்போக்கில் சரியெனக் கொள்ளப்பட நிர்ப்பந்திக்கப்படுகின்றன.

வாழ்க்கையும் தொலைக்காட்சித்தொடர்களும் ஒன்றே.. முதலில் மகிழ்ச்சியாகவும் எளிமையாகவும்தான் ஆரம்பிக்கின்றன. அதன்பின் வந்து சேரும் கிளைத்தொடர்களாலும் புதிய பாத்திரங்களாலும் எங்கெங்கோ சிக்கல்களில் கொண்டு செல்லப்பட்டு, கடைசியில் ஒரு வழியாய் முடிகிறது  அல்லது முடித்து வைக்கப்படுகிறது.

பரீட்சையும் வைத்து வலிக்க வலிக்கத் தண்டனையும் கொடுத்தபின், பாடம் சொல்லிக்கொடுக்கும் வாழ்க்கையைப்போல் சிறந்த ஆசான் வேறு யாருமில்லை.

எந்தவொரு நல்லது கெட்டது நடக்கும்போதும், “இது நடக்குமென்று அப்பொழுதே சொன்னேன்” என்று சொல்ல நாலு பேராவது இருப்பார்கள்.

மரணம் நிஜத்தில் ஒரு தடவைதான் சம்பவிக்கிறது. அது ஏற்படுத்தும் பயத்திலோ கற்பனையில் ஒவ்வொரு கணமும் மரணிக்கிறோம்.

பலரை விரக்தியடைய வைக்கும் சிக்கல்களும் ஏமாற்றங்களும் சிலரை வாழ்வில் பக்குவப்படவும் வைக்கின்றன. ஆகவே வயதானால்தான் என்றில்லாமல்.. அனுபவங்களாலும்கூட ஒருவன் பக்குவப்படக்கூடும்.

சிக்கல்களிலிருந்து எவ்வளவுக்கெவ்வளவு விலகி ஓடுகிறோமோ அவ்வளவுக்கவ்வளவு அவை மேலும் சிக்கலாகின்றன. 

சிலருக்குப் பிறப்பாலும் பலருக்குப் பயிற்சியாலும் கைவரப்பெறுகிறது பொறுமை.

துக்கங்களையும் வெறுப்பையும் முளையிலேயே கிள்ளி எறிவது நல்லது. இல்லையெனில் அவை, மழைக்காலத்தில் வேகமாகப்படர்ந்து மரத்தையே மூடிவிடும் காட்டுக்கொடிகள் போல் நம் மனதை முழுவதும் மூடிவிடும்.

பிறருடைய உணர்வுகளுக்கும் மதிப்புக்கொடுக்கும் ஒருவனின் உறவைப் பலரும் விரும்பி ஏற்பார்கள்.