தமிழ்மணத்துல இந்த வார நட்சத்திரமாம் : -) அறிமுகம்..

எழுத ஆரம்பித்தது...


சின்னவயசுல, அதாவது அஞ்சாறு வயசு இருக்கும்போதே எழுத ஆரம்பிச்சுட்டேன். சிலேட்டுக்குச்சியால் 'அ' ன்னு எழுதினதுதான் என்னோட முதல் எழுத்தனுபவம். என்னோட முதல் வாசகரான அப்பா, ' ஆஹா!!.. என்பொண்ணு என்ன அழகா எழுதறா!!..' அப்படீன்னு பாராட்டினதுதான் முதல் விமர்சனமும் கூட.. :-))))).

ஒவ்வொரு எழுத்தாளர்களையும் வாசிக்க வாசிக்கத்தான், நாமளும் எழுதணும்கற ஆர்வம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா வளர ஆரம்பிச்சது. கதை, கவிதைன்னு மனசுல தோணுறதையெல்லாம் ரகசியமா ஒரு நோட்டுல எழுதி நானே படிச்சுப்பார்த்துப்பேனே தவிர, அதை மத்தவங்க பார்வைக்கும் கொண்டுபோகணும்ன்னு தோணவேயில்லை. எதேச்சையா, என்னோட கவிதைக்கு கல்லூரியில் கிடைச்ச பாராட்டு, 'பரவால்லையே நாம எழுதறதும் வாசிக்கறாப்லதான் இருக்கு'ன்னு ஒரு திருப்தியை கொடுத்தது.

அந்த உத்வேகத்துல, 'விடிய மறுக்கும் இரவுகள்' ங்கற தலைப்புல நடத்தப்பட்ட, ஒரு கவிதைப்போட்டிக்கு எங்க கல்லூரி சார்பா அனுப்பப்பட்ட கவிதைகள்ல என்னோட கவிதை, ஆறுதல் பரிசை தட்டிக்கிட்டு வந்தது... கலந்துக்கிட்ட முதல் போட்டியிலேயே அது பரிசை தட்டிக்கிட்டு வந்ததால, ஏதோ,.. முதல்பரிசே கிடைச்ச சந்தோஷம் எனக்கு :-) கவிதை நோட்டு ரொம்ப காலத்துக்கு முன்னாடி தொலைஞ்சு போனதால, முழுக்கவிதையும் இப்ப ஞாபகம் இல்லை..

'ஒரு வேளை
கனவுகளை மட்டும் அனுபவிப்பதற்காகத்தான்
எங்கள் இரவுகள்
இன்னும்
விடிய மறுக்கின்றனவோ...' அப்டீன்னு முடியும் கடைசிபத்தி வரிகள் மட்டும் ஞாபகமிருக்கு :-).  கல்லூரியோட ஆண்டுவிழா மலர்லகூட பரிசுகிடைச்ச விஷயம் என்பேரோட வந்துச்சு..  போனஸா என்னோட இன்னொரு கவிதை வெளியீட்டோட... ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்தது :-)

அங்கிருந்து ஆரம்பிச்ச எழுத்துப்பயணம் இப்போ வலைப்பூவில் தொடர்ந்துக்கிட்டிருக்கு.. இதோ இப்ப, தமிழ்மண நட்சத்திரமா உங்க முன்னாடி நின்னுட்டிருக்கேன். செய்தியறிஞ்சதும் லேசா ஒரு உதறல் இருந்தாலும், இதையும் ஜமாய்ச்சுடலாம்ன்னு ஒரு உற்சாகத்துல இறங்கிட்டேன். ஜமாய்க்கப்போறேனா.. சொதப்பி வைக்கப்போறேனான்னு தெரியலை :-))


இப்ப என்னைப்பத்தி ஒரு சின்னஅறிமுகம்:

வலைப்பதிவில் தோன்றும் பெயர்..

அமைதிச்சாரல்.

பதிவில் தோன்றும் பெயரை வைக்க காரணம்..

கிட்டத்தட்ட சொந்தப்பேரு மாதிரிதான். தமிழ்ப்படுத்தியிருக்கேன்.. பேரு யோசிக்கும்போது காசை சுண்டிவிட்டேன். பூ விழுந்தா பூப்பாதை(சொந்தப்பேரு),தலை விழுந்தா சிங்கப்பாதை(புனைப்பேரு). அது என்னடான்னா ஓடிப்போயி சிஸ்டம் இருக்கிற டேபிளுக்கு கீழே போயி தூங்கிடுச்சு. என்னடா செய்யறதுன்னு யோசிச்சேன்.எனக்கு மழை பிடிக்கும்.. அதுவும் அடிச்சிப்பெய்யுற மழையை விட மெல்லிய சாரல் ரொம்பப்பிடிக்கும். அதனால அந்தப்பேரு.

தமிழ் வலைப்பதிவு உலகில் காலடி எடுத்துவைத்ததைப் பற்றி.

பொழுதுபோகாத ஒரு நாள்லதான் கூகிள்ல தமிழ்வார்த்தைகள் வர்றதை கண்டுபிடிச்சேன்.. அது என்னடான்னா துளசிதளத்துக்கு கொண்டுபோய் விட்டது. 'வாங்களேன்.. கேக் சாப்புடலாம்'ன்னு கூப்பிட்டு துளசியக்கா விருந்து வெச்சாங்க. அப்புறம் அங்கியே செட்டிலாயிட்டேன்.. மறுபடி கண்டுபிடிக்கத்தெரியாம ரெண்டுமூணு நாள் முழிச்சது தனிக்கதை. கடைசியில் கூகிள் அண்ணாச்சி கண்டுபிடிச்சுக்கொடுத்தார். மொதல்ல தமிழ்மணம் இருக்கிறது தெரியாது.. இடுகைகளுக்கு பின்னூட்டம் வரும்ன்னும் தெரியாது..

கொஞ்சம் கொஞ்சமா தமிழ்மணம் பக்கமும் வர ஆரம்பிச்சேன். ரொம்ப நாளுக்கப்புறம் சொந்தவூடு கட்டலாம்ன்னு முடிவெடுக்கும்போதுதான் கெட்டப்பை கொஞ்சம் மாத்திக்கலாம்ன்னு இந்தப்பேரு வெச்சிக்கிட்டேன்.. அக்காவுக்கு லாரி அனுப்ப யோசிக்கிறவங்க அது நெறைய ரோஜாப்பூவை அனுப்பிவையுங்க, முட்களை எம்பக்கம் அனுப்பிவிடுங்க :-)))

எழுதுவது பொழுதுபோக்குக்காகவா,.. அல்லது பதிவுகளின் மூலம் சம்பாதிப்பதற்காகவா?

நிறைய சம்பாதிச்சிருக்கேன்..அதவெச்சு,மும்பையின் கொலாபாபகுதியில் வில்லா வாங்கிப்போடணும்ன்னு திட்டம்.எவ்வளவுன்னு சொன்னா ஐ.டி.லேர்ந்து ஆட்கள் வந்துடுவாங்க.:-))))). இப்படீல்லாம் சொல்லுவேன்னு நினைச்சீங்களா... நான் சம்பாரிச்சது ஓரளவு தன்னம்பிக்கையை.. நிறைய நட்புகளை, கொஞ்சூண்டு எழுத்தை.

எழுதும் தமிழ் வலைப்பதிவுகள்..

ஒண்ணு உங்களுக்கெல்லாம் தெரிஞ்ச 'அமைதிச்சாரல்'.

கவிதைன்னு கிறுக்கறதை தனியா தொகுக்க வசதியா 'கவிதை நேரமிது'

பேரண்ட்ஸ் கிளப்பிலும் இருக்கேன்.

எனக்கு கொஞ்சம் பாட்டுக்கிறுக்கு உண்டு. மென்மையான பாடல்களை கேக்கப்பிடிக்கும். அதுக்காக ஆரம்பிச்சது குயில்களின் கீதங்கள்.

பதிவை பற்றி முதன் முதலில் தொடர்புகொண்டு பாராட்டியவர்கள்...

முதல்பின்னூட்டம் போட்ட சகோ எல்.கே,ராமலஷ்மி மேடம், துளசியக்கா, வல்லிம்மா,முத்தக்கா, அப்புறம் இப்ப பின்னூட்டத்துல பாராட்டுற நீங்க வரைக்கும் பெரிய லிஸ்டே இருக்குதே.. எதைன்னு சொல்ல!!! :-)

என்னைப்பற்றி...

நானே என்னைப்பத்தி என்ன சொல்றது..என் எழுத்துக்கள் சொல்லட்டுமே..(அப்படி ஒண்ணு நான் போடுற மொக்கையில் இருக்கா என்ன???):-))))))

வாசிப்பனுபவம்..

வாசிப்பது என்பது, எப்பொழுதும் என்னை, என் உலகத்துக்கு இட்டுச்செல்வதாகவே இருந்திருக்கிறது. இரண்டாம் வகுப்பில் படிக்கும்போது, குமுதம், விகடனை எழுத்துக்கூட்டி படிப்பதில் ஆரம்பித்தது, நாளடைவில் கதைப்பைத்தியமாகவே ஆகிவிட்டேன். அம்மா திட்டியதோ,டியூஷன் டீச்சரிடம் வத்தி வைத்து கண்டிக்க செய்வதோ, எதுவும், கதைப்புத்தகத்தை, பாடப்புத்தகத்தில் மறைத்து வைத்து படிக்க ஆரம்பித்த நிமிடத்தில் மறந்துவிடுவேன், இந்த உலகத்தையும் சேர்த்து.

நாளடைவில் பூந்தளிர் படிக்க கிடைத்தது. என் வாசிப்புத்தோழன் என் கடைசி தம்பிதான். கடையில் இருந்து வாங்கி வந்ததும், என் மடியில் அமர்ந்து கொண்டு,... வாசிப்போம். அப்போது அது மாதமிரண்டு முறை வந்து கொண்டிருந்தது, எட்டு ரூபாய் என்று நினைக்கிறேன்.காக்கை காளி,சமந்தகன், வேட்டைக்கார வேம்பு எல்லோரும் எங்கள் தோழர்கள். அதன்பின் champak,அம்புலிமாமா,என்று வளர்ந்து, சுஜாதா கதைகளை தேடிப்பிடித்து வாசிப்பதில் தீவிரமடைந்தது.

எனது மாமா ஒருவர், அப்போது லைப்ரரி ஒன்றில் உறுப்பினராகியிருந்தார்.அங்கிருந்து நாவல்களை எடுத்துக்கிட்டு வருவார். பாக்கெட் நாவல் அப்போதுதான் அறிமுகமான சமயம். ராஜேஷ்குமார் மட்டும்தான் அதில் எழுதிக்கொண்டிருந்தார். த்ரில்லர் கதைகளுக்காக விரும்பி படிப்பேன். வார இதழ்களில் தொடர்கதைகள் எழுதிக்கொண்டிருந்த எழுத்தாளர்களின் நாவல்கள், ஒவ்வொன்றாக படிக்க கிடைத்தது. ஒரு நாளில் ஒரு மணி நேரமாவது, வாசிக்கும் பழக்கம் வந்தது. பாடப்புத்தகங்கள் மூளைக்குள் ஏற்றும் சுமையை, கொஞ்சம் இறக்கி வைக்க முடிந்தது. இப்போதும், சாப்பிடும்போது படிக்க ஏதாவது இருக்க வேண்டும். தவறென்று தெரிந்தும் விட முடியவில்லை.

பள்ளியில் படிக்கும்போது, தமிழாசிரியர் கல்கியை அறிமுகப்படுத்தினார். சாண்டில்யனையாவது, சிலவார இதழ்களில் வாசிக்க கிடைத்தது. கல்கியை வாசிக்க கல்லூரி வரை காத்திருக்க வேண்டி வந்தது. எங்கள் கல்லூரியில், ஒவ்வொருவருக்கும் இரண்டு டோக்கன்கள் கொடுப்பார்கள். அதாவது ஒரே நேரத்தில், இரண்டு புத்தகங்கள் எடுக்க அனுமதி.படித்து விட்டு திருப்பிக்கொடுக்கும்போதுதான் அடுத்த புத்தகம் கிடைக்கும்.கோ-எஜூகேஷன் ஆதலால் வாரத்தில் செவ்வாய், வெள்ளி மட்டும்தான் பெண்கள் லைப்ரரிக்கு செல்ல அனுமதி உண்டு.பொன்னியின் செல்வனையும், சிவகாமியின் சபதத்தையும் எத்தனைமுறை வாசித்திருப்பேன் என்று நினைவில்லை.

இப்போதும் அடிக்கடி சென்னை லைப்ரரி. காம் சென்று வாசிப்பேன். தமிழாசிரியர் மெர்க்குரிப்பூக்களைப்பற்றி சொன்னதிலிருந்து, பாலகுமாரன் அறிமுகமானார்.ஜெயகாந்தனின் எழுத்துக்களை தேடித்தேடி படித்ததுண்டு.சிவசங்கரி எழுதியதில், நண்டு எனக்கு பிடிக்கும், இன்னொரு நாவலான 'குட்டி' திரைப்படமாகக்கூட வந்தது. சுஜாதாவின்,' கரையெல்லாம் செண்பகப்பூ' எங்கள் லைப்ரரியில் ஒரு நாளும் இருந்ததில்லை. எப்போது கேட்டாலும் யாராவது எடுத்துப்போயிருப்பதாகத்தான் பதில் வரும். காத்திருந்தே மூன்று வருட படிப்பும் முடிந்துவிட்டது. கடைசியில்,திரைப்படமாக பார்த்து திருப்திப்பட்டுக்கொண்டேன்.

பூர்வீகம் திர்னவேலி மாவட்டமா இருந்தாலும் ,  வாழ்க்கையின் ஒரு சிறுபகுதியை கன்யாகுமரி மாவட்டத்துல கழிக்க நேர்ந்ததன் பலனா, அந்த மாவட்டத்துலயே, நாஞ்சில் நாட்டுப்பகுதியில் புகுந்தவீடும் அமையப்பெற்று இப்போ மும்பையில் மையம் கொண்டிருக்கிறது என்வாழ்க்கை :-)). இங்கே வந்தபுதுசுல தமிழ்படிக்க, கேக்க ரொம்பவே ஏக்கமாருக்கும். இப்ப எல்லாத்துக்கும் சேர்த்து, வலைப்பூக்கள், இணைய இதழ்கள்ன்னு படுதீவிரமா, விட்டுப்போனதையெல்லாம் சேர்த்துவெச்சு வாசிக்கவும், விட்டுப்போன எழுத்தை தொடரவும் ஆரம்பிச்சிருக்கேன் :-))

இன்னும் ஒரு வாரத்துக்கு நம்ம ராஜாங்கம் இங்கேதான்.. மறக்காம நண்பர்களெல்லாம் சுற்றம்சூழ வந்துருங்கோ :-))))

டிஸ்கி: அறிமுகப்படலத்தை எங்கியோ படிச்சமாதிரியே இருக்குன்னுதானே நினைக்கிறீங்க. ஏற்கனவே பகிர்ந்துக்கிட்டதுதான்.. ஆனா, இப்ப கொஞ்சம் மாற்றங்களோடு :-))